Pierwszy na świecie rynek B2B mięsa hodowlanego: Przeczytaj ogłoszenie

Wybór czujników do bioreaktorów mięsa hodowlanego

Selecting Sensors for Cultivated Meat Bioreactors

David Bell |

Podczas produkcji mięsa hodowlanego, utrzymanie precyzyjnych warunków w bioreaktorze jest kluczowe. Czujniki monitorują kluczowe parametry, takie jak temperatura (37 °C), pH (6,8–7,4), tlen rozpuszczony (30–60%), CO₂ (<10%), glukoza, biomasa i metabolity, aby zapewnić zdrowie komórek i jakość produktu. Słaba wydajność czujników może prowadzić do zmarnowanych partii, niespójnej tekstury i niższych plonów.

Oto, co musisz wiedzieć:

  • Czujniki temperatury i pH: Detektory rezystancyjne temperatury (RTD) i szklane lub ISFET czujniki pH są niezawodne w utrzymywaniu ścisłych tolerancji.
  • Gazy rozpuszczone: Czujniki optyczne dla tlenu i CO₂ działają dobrze w systemach jednorazowego użytku, podczas gdy czujniki elektrochemiczne są trwałe, ale wymagają konserwacji.
  • Składniki odżywcze i biomasa: Enzymatyczne biosensory lub metody spektroskopowe śledzą glukozę, mleczan i amoniak. Czujniki pojemnościowe mierzą gęstość żywych komórek w czasie rzeczywistym.
  • Zgodność z bioreaktorem: Mieszane zbiorniki, systemy falowe i układy perfuzyjne wymagają dostosowanych rozwiązań czujników w zależności od skali, sterylności i potrzeb monitorowania.

Kluczowe wnioski: Wybierz czujniki na podstawie dokładności, zgodności ze sterylizacją i rodzaju bioreaktora. Platformy takie jak Cellbase upraszczają pozyskiwanie, oferując wyselekcjonowane opcje dla przemysłu mięsa hodowlanego.

Czy czujniki mogą obniżyć koszty związane z mięsem hodowlanym?

Krytyczne parametry do monitorowania w bioreaktorach mięsa hodowlanego

W produkcji mięsa hodowlanego kluczową rolę w bioprocesie odgrywa siedem zmiennych: temperatura, tlen, dwutlenek węgla, pH, glukoza, biomasa i metabolity [4]. Każdy z tych czynników bezpośrednio wpływa na zdrowie komórek, wzrost i jakość końcowego produktu.Zautomatyzowane systemy są zaprojektowane do reagowania na wszelkie odchylenia, dostosowując warunki w czasie rzeczywistym, aby utrzymać idealne środowisko dla hodowli komórek. Przyjrzyjmy się szczegółom, zaczynając od temperatury i pH.

Temperatura i pH

Temperatura i pH są fundamentami hodowli komórek, ponieważ bezpośrednio wpływają na aktywność enzymów, stabilność błon i postęp cyklu komórkowego. Dla większości komórek ssaków używanych w mięsie hodowlanym - takich jak linie komórkowe bydła, trzody chlewnej i drobiu - temperatura jest zazwyczaj utrzymywana w okolicach 37 °C, z wąskimi tolerancjami ±0,1–0,3 °C [4][5]. Nawet niewielkie wahania poza tym zakresem mogą poważnie wpłynąć na żywotność komórek i tempo wzrostu.

pH to kolejny kluczowy czynnik, zazwyczaj kontrolowany w zakresie 6,8 do 7,4 [4][5].W procesach farmaceutycznych tolerancje pH są jeszcze węższe - ±0,05–0,1 jednostki - aby zapewnić optymalną żywotność i produktywność komórek przez dłuższy czas [2][4][5]. Utrzymanie tak precyzyjnej kontroli jest szczególnie ważne w kulturach o wysokiej gęstości.

pH nie jest odizolowanym parametrem; wchodzi w interakcje z innymi zmiennymi. Na przykład rozpuszczony CO₂ tworzy kwas węglowy, który obniża pH, podczas gdy nagromadzenie mleczanu również obniża jego poziom. Z kolei nagromadzenie amoniaku podnosi pH [4][5]. Aby zarządzać tymi wahaniami, strategie często łączą usuwanie CO₂ poprzez zoptymalizowaną aerację, dodawanie zasad, takich jak wodorowęglan sodu, oraz dostosowane protokoły żywieniowe, które minimalizują tworzenie mleczanu i amoniaku [4][5]. Temperatura dodatkowo komplikuje sprawy, ponieważ wpływa na rozpuszczalność gazów. Na przykład, wyższe temperatury zmniejszają rozpuszczalność tlenu, co utrudnia kontrolę rozpuszczonego tlenu w temperaturze 37 °C. To podkreśla znaczenie precyzyjnego umiejscowienia czujników [4].

Rozpuszczony Tlen i Dwutlenek Węgla

Rozpuszczony tlen (DO) jest niezbędny dla metabolizmu komórkowego i oddychania tlenowego. Większość hodowli komórek zwierzęcych utrzymuje DO na poziomie 30–60% nasycenia powietrza, chociaż dokładny zakres zależy od linii komórkowej i jest dostosowywany podczas rozwoju procesu [4][5]. Poziomy poniżej 20% mogą prowadzić do hipoksji i zatrzymania wzrostu, podczas gdy poziomy zbliżające się do 100% mogą powodować stres oksydacyjny [4][5].

Poziomy rozpuszczonego CO₂ (dCO₂) są zazwyczaj utrzymywane poniżej 5–10% w fazie gazowej, aby zapobiec wewnątrzkomórkowej zakwaszeniu [4]. Projekt bioreaktora odgrywa znaczącą rolę w zarządzaniu DO i dCO₂. Reaktory z mieszadłem, na przykład, zapewniają lepszy transfer tlenu i mieszanie gazów w porównaniu do systemów falowych, co pozwala na dokładniejszą kontrolę na większą skalę. Z drugiej strony, bioreaktory falowe często napotykają problemy z nagromadzeniem CO₂ przy dużych objętościach napełnienia [3][6]. Bioreaktory perfuzyjne, które działają przy wysokich gęstościach komórek, wymagają starannej kontroli ze względu na ich wysokie zużycie tlenu i produkcję CO₂. Techniki takie jak wiele wlotów gazu, sparging mikrobańkami lub napowietrzanie membranowe są powszechnie stosowane [3][4][5].

DO jest zazwyczaj monitorowane za pomocą jednego z trzech typów czujników: elektrochemicznych, optycznych lub paramagnetycznych [5]. Czujniki elektrochemiczne są opłacalne, ale zużywają tlen i mogą z czasem dryfować. Czujniki optyczne, które opierają się na barwnikach wrażliwych na tlen, nie zużywają tlenu i są dobrze dostosowane do bioreaktorów jednorazowego użytku, oferując lepszą stabilność przez dłuższy czas [2][5].

Dla CO₂, opcje monitorowania obejmują elektrochemiczne czujniki typu Severinghausa, optyczne czujniki dCO₂ lub metody pośrednie, takie jak analiza gazów wylotowych i korelacja pH [4][5]. Optyczne czujniki dCO₂ są kompatybilne z bioreaktorami jednorazowego użytku i umożliwiają operację w linii, choć są zazwyczaj droższe i mają węższy zakres operacyjny [4][5].

Poziomy składników odżywczych i biomasa

Profile składników odżywczych, takie jak glukoza, mleczan i amoniak, dostarczają cennych informacji na temat wzrostu komórek i poziomów stresu. Monitorowanie tych wskaźników pomaga określić, czy komórki znajdują się w fazie wzrostu, doświadczają ograniczeń składników odżywczych, czy są pod wpływem stresu, co umożliwia terminowe dostosowania, takie jak karmienie lub wymiana mediów [4][5]. Te anality mogą być śledzone za pomocą metod in-line, at-line lub off-line, a zaawansowane systemy wykorzystują spektroskopię w podczerwieni do jednoczesnego monitorowania wielu zmiennych [4].

Powszechną strategią dla glukozy jest utrzymywanie poziomów w określonym zakresie, na przykład 1–4 g L⁻¹, poprzez inicjowanie lub dostosowywanie szybkości karmienia, gdy poziomy spadają [4][5].Poziomy mleczanu są kontrolowane poprzez zmniejszenie stężenia glukozy lub zmianę profili karmienia, gdy wykryte zostanie nagromadzenie. W przypadku amoniaku, który jest szczególnie toksyczny przy wyższych poziomach pH, stosuje się częściowe wymiany medium lub zwiększone tempo perfuzji, gdy przekroczone zostaną progi [4][5].

Biomasa i gęstość żywych komórek są monitorowane za pomocą narzędzi takich jak czujniki pojemnościowe (permitancji), sondy gęstości optycznej, systemy obrazowania lub automatyczne liczniki komórek [2][4]. Czujniki pojemnościowe, na przykład, mierzą właściwości dielektryczne kultury, aby dostarczać dane w czasie rzeczywistym na temat objętości żywych komórek. Te czujniki są szczególnie przydatne do śledzenia krzywych wzrostu i wykrywania, kiedy komórki wchodzą w fazę stacjonarną [2][4]. Sensor Incyte firmy Hamilton, na przykład, mierzy przenikalność komórek w różnych częstotliwościach, oferując dane, które mogą nawet korelować z teksturą i innymi cechami produktów mięsnych z hodowli [2].

Dane w czasie rzeczywistym dotyczące gęstości żywych komórek są kluczowe dla określenia optymalnego przejścia z proliferacji do różnicowania oraz identyfikacji idealnego okna zbioru. Decyzje te są często programowane w oprogramowaniu do nadzoru, co zmniejsza obciążenie operatorów - zwłaszcza w wielobioreaktorowych zakładach pilotażowych w Wielkiej Brytanii, gdzie często prowadzone są równoległe eksperymenty [3][5].

Technologie sensorowe dla bioreaktorów do hodowli mięsa

W przypadku bioreaktorów do hodowli mięsa, technologia sensorowa musi znaleźć delikatną równowagę.Dokładność, trwałość, konserwacja i kompatybilność są kluczowe, szczególnie w środowiskach o niskim ścinaniu i wysokiej gęstości komórek. Rozumiejąc mocne strony i ograniczenia różnych typów czujników, można stworzyć system monitorowania, który dostarcza niezawodnych danych podczas długotrwałych cykli hodowli. Te czujniki są kluczowe do śledzenia krytycznych parametrów i dostarczania danych w czasie rzeczywistym, niezbędnych do kontroli procesów.

Czujniki temperatury i pH

Do monitorowania temperatury, rezystancyjne czujniki temperatury (RTD), takie jak modele Pt100 i Pt1000, są preferowanym wyborem. Oferują imponującą dokładność - zazwyczaj w granicach ±0,1–0,2 °C - i utrzymują stabilne odczyty przez dłuższy czas. RTD działają niezawodnie zarówno w systemach ze stali nierdzewnej, jak i jednorazowego użytku, i mogą wytrzymać rygorystyczne procesy sterylizacji, takie jak cykle SIP i CIP [5][4].Ich spójność w wąskim zakresie 35–39 °C, który jest kluczowy dla komórek mięsa hodowlanego, czyni je standardem w przetwarzaniu GMP.

Z drugiej strony, termopary są bardziej wytrzymałe i mogą obsługiwać szersze zakresy temperatur, ale często brakuje im precyzji i stabilności potrzebnej do produkcji mięsa hodowlanego. Ponieważ różnice w czasie reakcji między RTD a termoparami są nieistotne dla tych zastosowań, lepsza dokładność i długoterminowa niezawodność RTD czynią je preferowaną opcją.

Do monitorowania pH, elektrody szklane pozostają standardem branżowym. Zapewniają wysoką dokładność - zazwyczaj ±0,01–0,05 jednostek pH - i przewidywalną kalibrację. Jednak mają swoje wady: są kruche, podatne na zanieczyszczenia białkowe i mogą się degradować przy wielokrotnej sterylizacji lub długotrwałej ekspozycji na wysokie temperatury. Dodatkowo, pęknięcie szkła może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa podczas obsługi.

Jonoselektywny tranzystor polowy (ISFET) do pomiaru pH, który eliminuje element szklany, oferuje bardziej wytrzymałą alternatywę. Te czujniki dobrze integrują się z kompaktowymi, jednorazowymi lub hybrydowymi projektami jednorazowego użytku [1]. Chociaż czujniki ISFET są bardziej wytrzymałe i szybko reagują, wymagają bardziej złożonej elektroniki i mogą wykazywać inne charakterystyki dryfu i kalibracji w porównaniu do elektrod szklanych. W przypadku długoterminowych kampanii inżynierowie często rozważają sprawdzoną dokładność i znajomość regulacyjną elektrod szklanych w porównaniu z mechaniczną trwałością i jednorazowością czujników ISFET, zwłaszcza gdy jednorazowe bioreaktory zyskują na popularności [1][4].

Podczas wyboru czujników temperatury i pH upewnij się, że wszystkie materiały mające kontakt z cieczą są kompatybilne z komórkami mięsa hodowlanego i pożywką wzrostową.Dodatkowo, rozważ, czy Twój system może obsługiwać wstępnie skalibrowane jednorazowe czujniki, czy też konieczne są tradycyjne procedury kalibracji [1][4]. Następnie przyjrzyjmy się czujnikom do monitorowania rozpuszczonych gazów i składników odżywczych, które są równie istotne dla utrzymania optymalnych warunków hodowli.

Czujniki tlenu, CO₂ i składników odżywczych

Poza temperaturą i pH, precyzyjna kontrola poziomów tlenu, CO₂ i składników odżywczych jest niezbędna do utrzymania idealnego środowiska dla produkcji mięsa hodowlanego.

Czujniki tlenu rozpuszczonego (DO) występują w trzech głównych typach: elektrochemiczne, optyczne i paramagnetyczne [1]. Czujniki elektrochemiczne są trwałe i ekonomiczne, ale wymagają regularnej konserwacji, takiej jak wymiana membran i elektrolitów, a także zużywają tlen podczas pracy.W przeciwieństwie do tego, optyczne czujniki DO używają barwników luminescencyjnych do zapewnienia stabilnych, niekonsumujących pomiarów z dłuższymi interwałami kalibracyjnymi [1]. Te optyczne czujniki mogą być również stosowane jako nieinwazyjne plastry, które są odczytywane przez przezroczyste ściany naczyń. Ta cecha czyni je szczególnie atrakcyjnymi dla systemów jednorazowego użytku i mikrobioreaktorów, gdzie dostęp do konserwacji jest ograniczony. Chociaż optyczne czujniki mogą mieć wyższy koszt początkowy, ich zmniejszone potrzeby konserwacyjne i dłuższa żywotność sprawiają, że są dobrze dopasowane do zastosowań w hodowli mięsa.

Do monitorowania CO₂ powszechne są dwa główne podejścia. Elektrody Severinghausa, które są zmodyfikowanymi czujnikami pH z membraną przepuszczalną dla CO₂, mierzą CO₂ w fazie ciekłej poprzez monitorowanie zmian pH w buforze wodorowęglanowym. Chociaż skuteczne, te czujniki są podatne na zanieczyszczenia, wymagają starannej kalibracji i muszą wytrzymać sterylizację oraz wysoką wilgotność.Z drugiej strony, czujniki podczerwieni (IR) CO₂ mierzą CO₂ w fazie gazowej w przestrzeni nadreaktorowej lub liniach wydechowych, wykorzystując niedyspersyjną absorpcję podczerwieni [1]. Czujniki IR unikają bezpośredniego kontaktu z cieczą, co zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia, ale dostarczają pośredniego pomiaru rozpuszczonego CO₂, który może być wpływany przez czynniki takie jak transfer masy, ciśnienie i temperatura. W kulturach o wysokiej gęstości komórek, połączenie czujników Severinghausa do monitorowania w cieczy z czujnikami IR do analizy wydechu często daje najlepsze wyniki. Właściwe umiejscowienie czujników jest kluczowe, aby zminimalizować problemy takie jak kondensacja, pienienie i wahania ciśnienia [1][4].

Do monitorowania składników odżywczych i metabolitów, tradycyjne analizatory biochemiczne offline wymagają okresowego pobierania próbek do pomiaru związków takich jak glukoza, mleczan, glutamina i amoniak [1][4]. Aby umożliwić kontrolę w czasie rzeczywistym lub prawie rzeczywistym, enzymatyczne biosensory mogą być zintegrowane w linii lub na linii. Te sensory wykorzystują unieruchomione enzymy (e.g., oksydaza glukozowa) do generowania sygnałów elektrochemicznych proporcjonalnych do stężeń substratów. Chociaż oferują szybsze informacje zwrotne, są podatne na dezaktywację enzymów, zanieczyszczenia i wrażliwość na temperaturę. Nowe metody spektroskopowe, takie jak bliska podczerwień (NIR), średnia podczerwień i spektroskopia Ramana, umożliwiają monitorowanie wielu analitów za pomocą modeli chemometrycznych. Te metody pozwalają na ciągłe, nieinwazyjne monitorowanie za pomocą sond optycznych lub okien [3][4].W praktyce, biosensory enzymatyczne są idealne do ukierunkowanej kontroli w mniejszych reaktorach, podczas gdy platformy NIR i Raman wspierają zaawansowaną kontrolę w większych systemach.

Czujniki biomasy i przewodności

Czujniki gęstości optycznej (OD), które mierzą tłumienie lub rozpraszanie światła, są prostym wyborem dla systemów mikrobiologicznych. Jednak w procesach produkcji mięsa hodowlanego ich skuteczność może być ograniczona przez mętność spowodowaną mikronośnikami lub rusztowaniami, a także nieliniowe reakcje przy wysokich gęstościach komórek [1].

Spektroskopia dielektryczna (pojemnościowa) mierzy objętość żywych komórek poprzez ocenę przenikalności kultury w różnych częstotliwościach [1][2]. Wieloczęstotliwościowe czujniki dielektryczne mogą dostarczać szczegółowych informacji na temat rozkładu wielkości komórek i stanów różnicowania.Mogą nawet korelować z atrybutami jakości produktu, takimi jak tekstura mięsa hodowlanego, poprzez śledzenie rozmiaru komórek i struktur wewnętrznych [2]. Dla systemów adhezyjnych lub opartych na rusztowaniach o złożonych geometriach, integracja lokalnych czujników dielektrycznych lub optycznych w uchwytach rusztowań - lub użycie zewnętrznych metod obrazowania - pozostaje obszarem ciągłego rozwoju.

Czujniki przewodności, które mierzą siłę jonową, są często używane do monitorowania zmian w składzie mediów i stężeniu soli. W niektórych przypadkach służą również jako wskaźniki wydajności zasilania, perfuzji lub krwawienia [2]. Czujniki przewodności czteroelektrodowe są szczególnie skuteczne w wykrywaniu zmian w składzie mediów, ale kompensacja temperatury jest kluczowa, ponieważ przewodność znacznie się zmienia wraz z temperaturą [1]. Regularne protokoły czyszczenia są niezbędne do utrzymania ich wydajności w czasie.

Wybór czujników według typu i skali bioreaktora

Wybór odpowiednich czujników zależy od konstrukcji, skali i metody sterylizacji bioreaktora. Mały, 2-litrowy bioreaktor mieszany na stole laboratoryjnym będzie miał inne potrzeby monitorowania niż 50-litrowy system perfuzyjny czy platforma do przesiewania mikroprzepływowego. Dostosowanie konfiguracji czujników jest kluczowe dla osiągnięcia efektywnego i niezawodnego monitorowania w różnych typach bioreaktorów.

Bioreaktory mieszane i falowe

Bioreaktory mieszane, niezależnie od tego, czy są wykonane ze stali nierdzewnej, czy jednorazowego użytku, są centralnym elementem produkcji mięsa hodowlanego. W skali laboratoryjnej (1–10 litrów) systemy te często wyposażone są w wiele higienicznych portów do czujników gwintowanych lub kołnierzowych. W modelach ze stali nierdzewnej, które przechodzą cykle sterylizacji parą (SIP) i czyszczenia na miejscu (CIP), czujniki muszą wytrzymywać temperatury co najmniej 121 °C, być odporne na agresywne środki czyszczące i działać ciągle bez znaczącego dryfu.Wielokrotnego użytku elektrochemiczne i optyczne czujniki z obudowami ze stali nierdzewnej lub PEEK są powszechnie stosowane.

W miarę zwiększania skali do poziomu pilotażowego (10–200 litrów) lub produkcyjnego (ponad 1 000 litrów), liczba i złożoność czujników rośnie. Większe zbiorniki mieszane mogą zawierać wiele sond pH i tlenu rozpuszczonego umieszczonych na różnych wysokościach, aby monitorować gradienty i zapewnić dokładne odczyty. Dzięki większej liczbie dostępnych portów możliwe jest dodanie redundantnych czujników dla krytycznych parametrów, analizatorów gazów wylotowych oraz sond do przewodności lub przenikalności w celu śledzenia składu medium i biomasy w czasie rzeczywistym. Właściwe umiejscowienie czujników - jedna do dwóch średnic wirnika nad dnem zbiornika - jest niezbędne, aby uniknąć martwych stref i zminimalizować uszkodzenia mechaniczne spowodowane mieszaniem. Zwiększone prędkości wirnika i przegrody w tych systemach mogą powodować naprężenia mechaniczne, dlatego czujniki muszą być zaprojektowane tak, aby wytrzymać wibracje i zużycie.

Jednorazowe systemy mieszalnikowe koncentrują się na wstępnie zainstalowanych, jednorazowych czujnikach. Optyczne łaty pH i tlenu rozpuszczonego, odczytywane przez ścianę worka, zastępują tradycyjne elektrody szklane i sondy elektrochemiczne. Te łaty muszą być sterylizowane gamma, kompatybilne z polimerowymi materiałami worka i spełniać normy bezpieczeństwa żywności poprzez minimalizację substancji ekstrahowalnych i wymywalnych. Z ograniczoną liczbą portów w jednorazowych workach, często stosuje się czujniki wieloparametrowe lub zewnętrzne monitorowanie dla linii zasilania, zbioru i gazu.

Bioreaktory falowe (z ruchem kołyszącym), które zazwyczaj działają w objętościach od laboratoryjnych do średnioskalowych (0,5–50 litrów), stawiają własne wyzwania. Systemy te polegają na wstępnie skonfigurowanych optycznych łatkach do monitorowania pH i tlenu rozpuszczonego. Ze względu na ograniczoną dostępność portów, dodanie dodatkowych sond w trakcie pracy jest trudne. Łaty czujników muszą pozostawać zanurzone podczas ruchu kołyszącego, aby zapewnić spójne odczyty.Aby uzupełnić pomiary wewnątrz worka, zewnętrzne instrumenty, takie jak przepływowe czujniki pH, analizatory CO₂ do gazów wylotowych i przepływomierze do strumieni zasilania i zbioru, mogą dostarczyć dodatkowych danych. Ponieważ bioreaktory falowe są wrażliwe na siły ścinające, wszelkie czujniki mające kontakt z kulturą powinny minimalizować martwą objętość i utrzymywać łagodne ścieżki przepływu, aby chronić komórki.

Na przykład, 2-litrowy bioreaktor stołowy z mieszadłem może używać wielokrotnego użytku sond pH i tlenu rozpuszczonego w linii, czujnika temperatury oraz portów do pobierania próbek do analizy glukozy, mleczanu i liczenia komórek poza linią. Można również dodać małą sondę pojemnościową do monitorowania gęstości żywych komórek i kierowania strategiami mediów i zasilania.

Perfuzja i mikrobioreaktory

Przejście na ciągłą perfuzję lub systemy mikroprzepływowe wprowadza nowe wyzwania dla integracji czujników.

Bioreaktory perfuzyjne, które działają z ciągłą wymianą medium i wysokimi gęstościami komórek, wymagają stabilnego monitorowania w linii pH, rozpuszczonego tlenu i temperatury w głównym naczyniu. Dodatkowe czujniki są często instalowane w całej pętli perfuzyjnej. Czujniki różnicy ciśnień i przepływomierze są używane do monitorowania wydajności filtrów i wykrywania zatykania w jednostkach z włóknami pustymi lub z przepływem naprzemiennym (ATF/TFF). Ponieważ procesy perfuzyjne mogą trwać tygodniami, czujniki muszą wytrzymywać stały przepływ, ekspozycję na pęcherzyki i częstą sterylizację lub wymianę. Jednorazowe komórki przepływowe i czujniki optyczne są popularne w celu zmniejszenia przestojów i ryzyka zanieczyszczeń.

Czujniki składników odżywczych i metabolitów są szczególnie cenne w systemach perfuzyjnych. Czujniki glukozy i mleczanu w linii lub przy linii umożliwiają automatyczną kontrolę szybkości perfuzji w celu utrzymania wysokich gęstości komórek. Te czujniki muszą mieć solidne konstrukcje, które są odporne na zanieczyszczenia lub umożliwiają łatwe czyszczenie.Nadmiarowe sondy do krytycznych parametrów, takich jak tlen rozpuszczony, pomagają zapewnić ciągłe monitorowanie nawet w przypadku awarii jednego czujnika.

Mikrobioreaktory i systemy mikroprzepływowe, które działają przy objętościach od kilku mililitrów do poniżej mililitra, są zaprojektowane do wysokoprzepustowego badania formulacji mediów i warunków procesowych przed skalowaniem. Standardowe sondy są niepraktyczne w tych skalach, więc stosuje się zminiaturyzowane, zintegrowane czujniki (e.g., optyczne, elektrochemiczne lub oparte na impedancji) do monitorowania pH, tlenu rozpuszczonego i biomasy. Te czujniki są często osadzone w podstawie reaktora lub kanałach mikroprzepływowych i mogą wykorzystywać fluorescencję, absorpcję lub matryce mikroelektrodowe, aby zminimalizować zużycie cennej objętości kultury. Ponieważ inwazyjne pobieranie próbek może szybko wyczerpać kulturę, priorytetem są nieinwazyjne lub niskowolumetryczne odczyty, często za pomocą chipów czujników wieloparametrowych, które umożliwiają równoległe monitorowanie w wielu studzienkach.

W tej skali zintegrowane odniesienia i regularna walidacja offline pomagają rozwiązywać problemy z kalibracją i dryfem. Skupiamy się na śledzeniu względnych trendów i prowadzeniu równoległych eksperymentów, a nie na osiąganiu absolutnej kalibracji. Po zidentyfikowaniu optymalnych punktów nastawczych i strategii zasilania, można je skalować do większych zbiorników mieszanych w celu dalszego rozwoju.

Planując inwestycje w czujniki, ważne jest rozróżnienie między niezbędnymi narzędziami a opcjonalnymi dodatkami. We wczesnym R&D, czujniki temperatury, pH i tlenu rozpuszczonego są kluczowe, z okazjonalnymi testami offline dla glukozy, mleczanu i gęstości komórek. Zaawansowane czujniki biomasy lub metabolitów w linii mogą być pomocne, ale nie zawsze są konieczne. Na etapie pilotażowym, monitorowanie w linii pH, tlenu rozpuszczonego i temperatury, plus co najmniej jedna metoda śledzenia biomasy lub gęstości żywych komórek (jak pojemność), staje się kluczowe dla zrozumienia zachowania podczas skalowania.Czujniki gazów wylotowych i pomiary przewodności mogą dostarczyć dodatkowych informacji na temat transferu masy i zużycia mediów. Na skalę produkcyjną, solidne monitorowanie w linii pH, tlenu rozpuszczonego, temperatury, gęstości komórek, składu gazów wylotowych oraz kluczowych składników odżywczych i metabolitów jest niezbędne do zapewnienia spójnych wydajności i spełnienia wymagań regulacyjnych. Zespoły pracujące z ograniczonym budżetem mogą zacząć od podstawowych narzędzi monitorujących i stopniowo dodawać bardziej zaawansowane opcje, takie jak czujniki spektroskopowe lub gęstości komórek, w miarę udoskonalania swoich procesów i rozwiązywania problemów związanych z powiększaniem skali.

Specjalistyczne platformy zakupowe, takie jak Cellbase , mogą uprościć proces wyboru czujników. Te platformy pozwalają użytkownikom filtrować bioreaktory, czujniki i powiązany sprzęt według typu (zbiornik z mieszadłem, fala, perfuzja, mikrobioreaktor), skali, wymagań dotyczących sterylności i parametrów pomiarowych.To ułatwia zespołom R&D i produkcyjnym porównywanie opcji dla czujników pH, tlenu rozpuszczonego, biomasy i metabolitów, ocenę możliwości integracji (e.g., porty, okna optyczne lub chipy mikrofluidyczne) oraz rozważenie kompromisów w zakresie kosztów, dokładności i kompatybilności ze sterylizacją dla ich specyficznych potrzeb.

Pozyskiwanie czujników do produkcji mięsa hodowlanego

Po określeniu funkcji i kryteriów wydajności dla swoich czujników, kolejnym krokiem jest znalezienie odpowiedniego sprzętu. Proces ten jest szczególnie trudny dla firm zajmujących się mięsem hodowlanym. Potrzebują one czujników, które nie tylko dobrze działają w hodowli komórek ssaków, ale są również kompatybilne z materiałami spożywczymi i metodami sterylizacji. Wielu dostawców czujników tradycyjnie obsługuje sektory biofarmaceutyczne lub ogólne laboratoria, więc identyfikacja odpowiednich opcji wymaga skoncentrowanego i systematycznego podejścia.Ocena specyfikacji dokładnie i korzystanie z platform sourcingowych ukierunkowanych na branżę może zaoszczędzić czas, zminimalizować ryzyko i zapewnić, że systemy monitorowania rozwijają się wraz z procesem produkcji.

Ocena Specyfikacji Czujników

Zacznij od zidentyfikowania krytycznych parametrów kontrolnych dla każdego etapu uprawy. Na przykład, czujniki powinny zapewniać dokładność pH w granicach ±0,05–0,1 jednostki, dokładność rozpuszczonego tlenu (DO) w granicach ±3–5%, precyzję temperatury ±0,1–0,2 °C oraz czas reakcji DO poniżej 30–60 sekund [4][5]. Czas reakcji jest szczególnie istotny. Wolno reagujący czujnik DO może mieć trudności z nadążaniem za szybkimi zmianami zapotrzebowania na tlen podczas wzrostu wykładniczego komórek lub zmian w mieszaniu, co może prowadzić do nadmiernej lub niedostatecznej korekty przez system kontrolny [5].

Zgodność ze sterylizacją jest koniecznością dla czujników w linii używanych w bioreaktorach ze stali nierdzewnej. Te czujniki muszą wytrzymać cykle sterylizacji parą (SIP) w temperaturze 121–135 °C, podwyższone ciśnienia oraz narażenie na działanie silnych środków czyszczących podczas protokołów czyszczenia w miejscu (CIP) - wszystko to bez znaczącego dryfu lub uszkodzenia membrany [4][5]. Podczas zakupu, poproś dostawców o dane dotyczące maksymalnej liczby cykli SIP, które ich czujniki mogą wytrzymać oraz typowych wskaźników dryfu na cykl. Dla systemów jednorazowego użytku, sprawdź opcje wstępnie sterylizowane z materiałami certyfikowanymi pod kątem zgodności [2][4].

Zgodność materiałowa z twoim medium wzrostowym jest kolejnym krytycznym czynnikiem.Części sensora mające kontakt z medium - takie jak membrany, okna optyczne i obudowy - powinny być odporne na zanieczyszczenia białkami i tłuszczami, unikać uwalniania szkodliwych substancji oraz utrzymywać stabilność kalibracji podczas długotrwałego użytkowania [1][4]. Powszechnie stosowane materiały to stal nierdzewna, PEEK, PTFE i niektóre polimery optyczne, ale zawsze należy potwierdzić ich kompatybilność z konkretnym medium i środkami czyszczącymi.

Strategia kalibracji może znacząco wpłynąć na koszty pracy i czas pracy systemu. Sensory wymagające częstej kalibracji zwiększają obciążenie operatora i ryzyko błędów. Szukaj projektów, które wydłużają interwały kalibracji lub rozważ sensory jednorazowego użytku, które są fabrycznie skalibrowane i gotowe do instalacji [2][4].Niektóre zaawansowane czujniki optyczne oferują nawet działanie bez kalibracji dla określonych parametrów, choć okresowa weryfikacja w porównaniu do standardów referencyjnych jest nadal konieczna, aby spełnić wymagania regulacyjne.

Upewnij się, że złącza czujników i opcje montażu pasują do projektu twojego bioreaktora. Długości sond, gwinty montażowe lub kołnierze muszą pasować do istniejących portów bioreaktora lub złączek worków jednorazowych. W przypadku mikrobioreaktorów, kompaktowe czujniki lub optyczne łatki są niezbędne do zachowania objętości kultury [1][3]. W większych reaktorach z mieszadłem, solidne sondy z obudowami ze stali nierdzewnej i wyjściami cyfrowymi mogą uprościć integrację i zredukować szumy sygnału na długich przewodach [4][5].

Na koniec, rozważ całkowity koszt posiadania.Poza ceną zakupu, uwzględnij przewidywaną żywotność czujnika w Twoich warunkach pracy i sterylizacji, częstotliwość kalibracji, koszty pracy związane z konserwacją, ryzyko przestojów oraz - w przypadku komponentów jednorazowego użytku - koszty zarządzania odpadami [1][4][5]. Po określeniu tych specyfikacji, skorzystaj z platform, które usprawniają porównania dostawców.

Wykorzystanie specjalistycznych platform zakupowych

Specjalistyczne platformy uczyniły pozyskiwanie czujników do produkcji mięsa hodowlanego bardziej efektywnym. Ogólne katalogi dostaw laboratoryjnych lub kontaktowanie się z wieloma dostawcami może być czasochłonne, ale platformy skoncentrowane na branży upraszczają ten proces, oferując wyselekcjonowane listy i odpowiednie opcje filtrowania.

Weźmy na przykład Cellbase, pierwsze B2B marketplace dedykowane mięsu hodowlanemu.Łączy zespoły R&D, menedżerów produkcji i specjalistów ds. zaopatrzenia ze zweryfikowanymi dostawcami oferującymi czujniki i sprzęt monitorujący dostosowany do tej branży [1][3][4]. W przeciwieństwie do platform ogólnych, Cellbase podkreśla kluczowe szczegóły dotyczące mięsa hodowlanego, takie jak wydajność w pożywkach bez surowicy, przydatność do hodowli adhezyjnych o wysokiej gęstości lub w zawiesinie, kompatybilność z powszechnymi bioreaktorami oraz dokumentację regulacyjną, taką jak zgodność z USP Class VI lub kontakt z żywnością [1][4].

Dzięki przejrzystemu cennikowi w GBP i skonsolidowanym informacjom o dostawcach, Cellbase skraca czas poświęcony na kontakt z dostawcami i ich kwalifikację.Zespoły ds. zaopatrzenia mogą porównywać ceny, czasy realizacji i wymagania dotyczące zamówień u wielu dostawców, a następnie kontaktować się z nimi bezpośrednio za pośrednictwem platformy, aby poprosić o notatki aplikacyjne, studia przypadków specyficzne dla Wielkiej Brytanii lub jednostki próbne do testowania. Dla zespołów pracujących w ramach ograniczonych budżetów lub nieznających technologii czujników, Cellbase zapewnia również dostęp do "Ekspertów Cell Ag", którzy mogą oferować porady i wsparcie [7].

Dodatkowe funkcje, takie jak "Szybkie zakupy" i "Globalna wysyłka" - z opcjami łańcucha chłodniczego - ułatwiają zaopatrzenie w czujniki wraz z materiałami wrażliwymi na temperaturę, takimi jak pożywki wzrostowe czy linie komórkowe [7]. Konsolidując zaopatrzenie w czujniki, bioreaktory i inne niezbędne wyposażenie na jednej platformie, firmy mogą zmniejszyć koszty administracyjne, poprawić widoczność łańcucha dostaw i skupić się bardziej na skalowaniu swoich procesów.

Dla dostawców, Cellbase oferuje bezpośredni dostęp do docelowej grupy firm zajmujących się mięsem hodowlanym, umożliwiając producentom i dystrybutorom czujników nawiązanie kontaktu z odpowiednimi nabywcami bez zakłóceń ze strony szerszych platform.

To powiedziawszy, chociaż platformy takie jak Cellbase upraszczają odkrywanie i porównywanie, należyta staranność pozostaje niezbędna. Zespoły powinny nadal dokładnie oceniać czujniki na podstawie dokładności, zasięgu, czasu reakcji, sterylizacji i kompatybilności materiałowej, potrzeb kalibracyjnych oraz całkowitego kosztu posiadania. Po sporządzeniu krótkiej listy, należy poprosić o szczegółowe karty katalogowe, zorganizować demonstracje lub testy i przetestować czujniki w konkretnym medium i konfiguracji bioreaktora przed złożeniem większych zamówień.

Standaryzacja na niewielkim zestawie modeli czujników w różnych skalach - od mikrobioreaktorów po systemy pilotażowe - może dodatkowo usprawnić walidację, zarządzanie częściami zamiennymi i szkolenie operatorów [1][5]. Czujniki o sprawdzonej wydajności w hodowli komórek ssaków lub w środowiskach biotechnologicznych są często bezpiecznym wyborem, ponieważ są już zweryfikowane pod kątem gęstości komórek, składów pożywek i wymagań dotyczących sterylizacji typowych dla produkcji mięsa hodowlanego. Platformy takie jak Cellbase ułatwiają identyfikację i porównanie takich opcji, pomagając podejmować świadome decyzje, oszczędzając jednocześnie czas.

Wniosek

Wybór odpowiednich czujników do bioreaktorów mięsa hodowlanego odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu precyzyjnej kontroli procesów, spójnej jakości produktu i opłacalnej skalowalności. Kluczowe parametry, takie jak temperatura, pH, rozpuszczony tlen, poziomy CO₂, składniki odżywcze i biomasa, wpływają na sukces produkcji mięsa hodowlanego, a wybrane czujniki decydują o tym, jak dokładnie te warunki mogą być utrzymywane w optymalnych zakresach [4][5].Dobrze zaplanowany układ czujników umożliwia zautomatyzowane systemy sprzężenia zwrotnego, które dynamicznie dostosowują czynniki takie jak przepływ gazu, mieszanie czy podawanie pożywki, tworząc idealne środowisko do wzrostu i dojrzewania komórek w wysokiej jakości tkankę [5].

Równie ważne jest dostosowanie możliwości czujników do konkretnego układu bioreaktora. Na przykład, systemy z mieszadłem wymagają sond w linii, które są w stanie wytrzymać cykle CIP/SIP, podczas gdy bioreaktory falowe i mikrobioreaktory korzystają z kompaktowych czujników kompatybilnych z niskim ścinaniem lub optycznych łatek [1][3]. Systemy perfuzyjne, które obejmują wysokie gęstości komórek i ciągłą wymianę pożywki, wymagają rozległego monitorowania online metabolitów i biomasy, aby uniknąć toksycznej akumulacji i utrzymać warunki stanu stacjonarnego [3][5].Zapewnienie, że czujniki są dostosowane do unikalnych potrzeb Twojego typu reaktora, jest kluczowe dla bezproblemowej pracy.

Trwałość i niezawodność są również krytyczne. Czujniki muszą utrzymywać stabilną kalibrację i wytrzymywać powtarzające się cykle CIP/SIP przy minimalnej interwencji [4][5]. Czujniki jednorazowego użytku oferują łatwiejszą instalację i zmniejszają ryzyko zanieczyszczenia, choć zespoły muszą rozważyć bieżące koszty materiałów eksploatacyjnych w porównaniu z obniżonym obciążeniem konserwacyjnym [1][4]. Zaawansowane czujniki, takie jak te mierzące biomasę i przenikalność, mogą nawet łączyć dane dotyczące gęstości komórek i morfologii w czasie rzeczywistym z atrybutami produktu, takimi jak tekstura i zdolność zatrzymywania wody, umożliwiając poprawę wydajności i jakości opartą na danych [2].

Dzięki odpowiednim czujnikom osiągnięcie spójnej jakości produktu staje się realistycznym celem.Łączenie zintegrowanego monitoringu z automatycznymi pętlami sterowania zapewnia jednolitość produkcji i sprawia, że skalowanie staje się bardziej opłacalne ekonomicznie [3][5]. W miarę jak produkcja mięsa hodowlanego przechodzi od małych laboratoriów do operacji przemysłowych, rośnie znaczenie solidnej strategii sensorowej - małe błędy w dużych bioreaktorach mogą prowadzić do znacznych strat, podczas gdy solidne rejestrowanie danych wspiera standardy bezpieczeństwa żywności i zgodność z przepisami [1][3][5].

Aby uprościć ten proces, Cellbase oferuje opcje sensorów specjalnie zweryfikowane dla produkcji mięsa hodowlanego. Ich starannie dobrane oferty podkreślają kluczowe szczegóły, takie jak wydajność w mediach bez surowicy, kompatybilność z kulturami o wysokiej gęstości, integracja z powszechnymi bioreaktorami oraz dokumentacja regulacyjna. Przejrzyste ceny w GBP i skonsolidowane informacje o dostawcach ułatwiają wybór i kwalifikację dostawców dla zespołów z Wielkiej Brytanii. Dodatkowo, planowanie strategii dotyczących czujników zgodnych z lokalnymi przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, konsekwentne używanie jednostek metrycznych oraz budżetowanie całkowitych kosztów posiadania - w tym sprzętu, części zamiennych, standardów kalibracji i licencji na oprogramowanie - pomagają przekształcić teoretyczny plan w praktyczne, dostosowane do lokalizacji rozwiązanie.

Ostrożny wybór czujników jest podstawą zaawansowanej kontroli procesów, skalowalności i zarządzania kosztami w produkcji mięsa hodowlanego. Identyfikując krytyczne atrybuty jakości, łącząc je z mierzalnymi parametrami i wybierając czujniki, które odpowiadają projektowi bioreaktora i potrzebom sterylności, można stworzyć niezawodny system monitorowania, który zapewnia produkcję wysokiej jakości i opłacalną na każdą skalę.

FAQ

Jakie są korzyści z używania czujników optycznych zamiast elektrochemicznych do pomiaru gazów rozpuszczonych w bioreaktorach do hodowli mięsa?

Czujniki optyczne przynoszą wyraźne korzyści w porównaniu z czujnikami elektrochemicznymi do monitorowania gazów rozpuszczonych w bioreaktorach do hodowli mięsa. Są one zaprojektowane tak, aby działać dłużej i wymagać rzadszej kalibracji, co oznacza mniej czasu poświęconego na konserwację i mniej przerw w trakcie operacji. Ponadto, zapewniają szybsze czasy reakcji i lepszą dokładność - oba te elementy są niezbędne do utrzymania bioreaktorów w idealnych warunkach.

Kolejną zaletą jest to, że czujniki optyczne są mniej podatne na wpływ czynników środowiskowych, takich jak wahania pH czy obecność innych chemikaliów. Zapewnia to bardziej niezawodne i spójne odczyty, co czyni je szczególnie odpowiednimi do wysoce kontrolowanego środowiska potrzebnego do produkcji hodowlanego mięsa.

html

Jaką rolę odgrywają czujniki pojemnościowe w pomiarze biomasy i gęstości komórek w produkcji mięsa hodowlanego?

Czujniki pojemnościowe odgrywają kluczową rolę w pomiarze biomasy i gęstości żywych komórek podczas produkcji mięsa hodowlanego. Te czujniki działają poprzez identyfikację zmian w dielektrycznych właściwościach kultury komórkowej, które są bezpośrednio związane z koncentracją i żywotnością komórek.

Dostarczając nieinwazyjnych, w czasie rzeczywistym danych, czujniki pojemnościowe umożliwiają precyzyjne zarządzanie warunkami w bioreaktorze. To zapewnia spójny i optymalny wzrost w całym procesie produkcji. Ich niezawodne działanie czyni je niezbędnym elementem do skutecznego zwiększania produkcji mięsa hodowlanego.

Co powinienem wziąć pod uwagę przy wyborze czujników do bioreaktorów takich jak systemy z mieszadłem, falowe czy perfuzyjne?

Przy wyborze czujników do bioreaktorów kluczowe jest dostosowanie ich do specyficznych wymagań Twojego systemu. Czynniki takie jak przenoszenie tlenu, pH, temperatura i poziomy składników odżywczych odgrywają rolę w zapewnieniu skutecznego działania czujników w projektowaniu bioreaktora. W systemach z mieszadłem należy skupić się na czujnikach, które mogą skutecznie monitorować mieszanie i natlenienie. Systemy falowe z kolei korzystają z czujników zaprojektowanych do pomiaru naprężeń ścinających i poziomów tlenu, podczas gdy systemy perfuzyjne wymagają czujników, które mogą obsługiwać ciągły przepływ i zapewniać monitorowanie w czasie rzeczywistym.

Ważne jest również, aby czujniki dostarczały precyzyjne odczyty, szybko reagowały i wytrzymywały procesy sterylizacji. Bezproblemowa integracja z systemami sterowania bioreaktora to kolejny kluczowy aspekt, ponieważ zapewnia płynne i niezawodne monitorowanie w całym procesie.

Powiązane Posty na Blogu

Author David Bell

About the Author

David Bell is the founder of Cultigen Group (parent of Cellbase) and contributing author on all the latest news. With over 25 years in business, founding & exiting several technology startups, he started Cultigen Group in anticipation of the coming regulatory approvals needed for this industry to blossom.

David has been a vegan since 2012 and so finds the space fascinating and fitting to be involved in... "It's exciting to envisage a future in which anyone can eat meat, whilst maintaining the morals around animal cruelty which first shifted my focus all those years ago"